προσβιώ

-όω, Α

ζω επί πλέον ή μετά από κάτι («ἐτελεύτησε δὲ χρόνον οὐ πολὺν τοῑς ὀγδοήκοντα προσβιώσας», Πλούτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + βιῶ (< βίος)].